Guth Ghoill, Eagrán 8

MíÊnaÊNollagÊ2005. AnÊ8úÊEagrán Seo an méid atá scríofa ar an leac cui mhne—Gaeilga ar thaobh amháin agus béarla ar an taobh eile. Togadh an leacht seo i gcuimhne na 241 deoraí Éireannach a caileadh ar a n 28ú d’ Aibreán 1847, nuair a brisea dh an long “ The Exmouth of Newcast le” ar an taobh thiar thuaidh d’ Íle ag us í ar a bealach ó Dhoire Colmcille go Quebec, Canada le linn an drochsh aoil, fuarthas 108 corpán—mná agus p áistí a mbunús (163 acu faoi bhun 14 bliana d’ aois agus 9 naíonán—agus cuir eadh iad faoi mhachaire glas na trá báine. Mar a luíonn siad inniu faoi shuaimhneas agus faoi shíocháin bhuan Chríost. Cupla Seanfhocail fiona Lá Nollaig go péacach is Lá Fhéile Stiofáin ag iarraidh déirce. ghujd Castar na daoine ar a chéile, ach ní chastar na cnoic (ná na sléibhte). nhjds Téann an saol thart mar bheadh eiteoga air agus cuireann gach aon Nollaig bliain eile ar do ghualainn njhfd Mórán cainte ar bheagán cúise. cvbgr Bíonn gach duine go lách go dtéann bó ina garraí. mklop Is minic a bhíonn ciúin ciontach. Ní thagann ciall roimh aois. ghgfd Fiche bliain ag teacht, Fiche bliain go maith, Fiche bliain ag meath, is Fiche bliain gan rath. N,lok An Sneachta D’éirigh mé go luath ar maidín, D’fhéach mé amach an fhuinneog, Lig mé béic mhór asam. Mar chonaic mé sneachta sa ghairdín. Rith mé go tapaí síos an staighre, Bhí áthas an-mhór i mo chroí, Níor ith mé mo bhricféasta, Ach is cuma bhí mé ag gáire. Bhí athás i mo chroí, Agus cháith mé liathroidí sneachta, San oíche bhí mé an-tuirseach, Sa leaba is mé i mo luí