Scathlan 1

Chuir se air a ribin agus chuaigh se tri chuarta thart ar theach an phobail, ag leamh os ard as a phortus, sul ar thosaigh sear an aifreann. Thainig muintir Leim a' Mhadaidh slfm 6'n ghabhadh. Sciord an iomghaoth lei siar trasna bhraid lnis Eoghain, isteach i nGleann tSuili agus 6 sin go Gleann Domhain agus na nealta a mbru agus a suathadh. Luigh an ghaoth anonn le Mam na Mucaise ach bhi a lucht r6-throm le heiri agus shleamhain an ollphiast siar ar Altan agus chuaigh pobal Ghort a' Choirce saor. Spreigh na nealta agus iad ar gail, amach ar thaobh a Leitheid, ar Chr6 na Leacht, agus rinne siad bearad agus briste do'n Eargail. Bhi bog– bhaisteach ag titim nuair a bhi tromlach na ndaoine i dteach pobail Ghaoth Dobhair. Bheir an fhearthainn ar an te d'fhag ar an ghann chuid e. Choscair aon splanc na maidne an t-aer, phleasc se na ru6gai a thathaigh na nealta le cheile agus bhi tus ar an dilinn. Bhuail an splanc Toabh a' Leitheid agus spreigh an bhaisteach amach go gleann Dhun Luiche agus go barr Ghaoth Dobhair. Bhi dha dtrian den phar6iste faoi bhaisti. Thainig si go bog faili agus chuir an pobal m6r a bhi cuachta· sa tseipeal thar a gcoimhead. Bhi sruthain bheaga uisce ar dha thaobh an dorais mh6ir nuair a thosaigh an t-aifreann. D'eirigh an bhaisteach 'na bailc agus leathaigh an t-uisce amach ar an urlar taobh istigh. Ach chuaigh formh6r na ndaoine a bhi in aice an dorais amach as teach an phobail agus niorbh' ionadh e. Bhi buirtheach a dheanfadh beithigh allta ag teacht anoir aduaidh orthu agus fuaim feargact) tonn agus tuile ag bagairt lasmuigh agus an t-uisce faili a spreadh fein ar an urlar taobh istigh. Ach chuir formh6r na ndaoine a muinin sa tsagart ar an alt6ir, san iobairt a bhi se a ofrail agus sa Dia mh6r a chiuinigh roisteacha farraige moire fad6. Chuaigh an sagart ar aghaidh leis an aifreann chomh ciuin stuama stuidearach agus da mbiodh aingle De ag siul leis - agus ea bhfios nach raibh. Nuair a thosaigh se a rann na gcomaoineacha naofa, bhi uisce go beal na mbr6g ar na daoine a bhi ar an urlar. Nuair a bhi an dara sraith rannta, bhi ant– uisce ag eiri ar urlar na halt6ra. Chuir an sagart na comaoineacha i dtaisce sa tabarnacal agus chriochnaigh se an t-aifreann. Thainig f6ide m6na agus clamain teir isteach ar an doras mh6r. Cluineadh glugarnach agus snagarnach as an abhainn faoi'n urlar. Bhi an tamhach taisc taobh amuigh. Bhi an speir 'na criathar agus an dubh-bhaisteach ag cnagairt ar dhion an ti. Scuab an tuile cocai feir, clampai m6na, gragain agus leabacha caorain isteach in ailt theach an phobail. Chuir an d6rtadh as beal na speire an dlaoi mhullaigh ar an uafas. Bhi an iomghaoth cloite ag an oidhre a ghin si fein, bhi an tuile agus an t-uisce i reim. Ba mhaith an mhaise don dream a d'ealaigh as an tseipeal leis an eagla. Munar chuir siad leis, nior bhain siad a dhath den bhaol baite ina raibh siad. Dar leo nach raibh tarrthail ar na daoine a bhi fagtha san fhaopach. lmionn droch sceal ar an ghaoth agus nior bhfada gur t6gadh uaill chaointe 6 na Cladaigh 'na gCnoc - daoine teicheadh agus daoine t~acht ag iarraidh tuairisc n6 tasc a nduine fein. Chuaia Eoghan Shile Oige agus an Gabha Rua an ghair agus thug siad iarraidh <H shiopa Sheain Ui Fhearraigh gur bhailigh leo r6pai agus dreimiri ina chrios le 29.